محمد مرادی در نشست علمی مجازی پژوهشکده اندیشه دینی معاصر با موضوع بایدها و نبایدهای قرائت قرآن بیان داشت: قرائت قرآن اگرچه ریشه دینی هم نداشته باشد و نسل به نسل به ما رسیده باشد، این خاصیت را برای مسلمانان به همراه آورده است که همواره در راس توجهات مسلمانان قرار گرفته است و در لحظات زندگی مسلمانان، این کتاب حضور چشمگیری دارد.
او با بیان اینکه دسته ای از روایات، خواندن قرآن را هم سخن شدن با خداوند می دانند، گفت: گروهی از روایات هم عنوان می کنند، قرآن بخوانید تا تعالی پیدا کنید و در قیامت مورد شفاعت قرار بگیرید که این درواقع قران را حقیقت مستقلی می دانند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم حدیث ادامه داد: طیف دیگری از روایات، به این نکته اشاره می کنند کسی که قرآن می خواند، شیطان در روح و روان او نفوذ نمی کند؛ دسته دیگری از روایات عنوان می کنند کسی که قرآن می خواند، معنویت او بالا می رود و فهم دقیقتری از کلام خدا پیدا می کند.
او با اشاره به آیه 94 سوره یونس گفت: این آیه قرینه ای است برای اینکه منظور از خواندن قرآن، خواندن لفظی نیست بلکه خواندن همراه با فهم معارف آن است.
مرادی در ادامه به روایتی از امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: در این روایت، امام(ع) به خواندن آرام آرام و شمرده شمرده قرآن کریم همراه فهم کلمات آیات قرآن توصیه می کند حتی در دوران پیامبر اکرم(ص)، از پیامبر درخواست می شود که قرآن را یکروزه بخوانند اما پیامبر تاکید می کنند که قران باید ترتیلی خوانده شود. فلسفه خواندن ترتیلی قرآن هم درک معانی و مفاهیم کلمات قرآن است.
او با اشاره به آیات و روایات در مورد خواندن قران بیان داشت: براساس آموزه های دینی، کسی که قرآن را برای خودنشان دادن و دکانداری می خواند، در قیامت محشور می شود درحالیکه پوستی بر صورت ندارد یا در روایتی دیگر داریم که اگر کسی قرآن بخواند اما به آن عمل نکند، در قیامت، نابینا محشور می شود.
این استاد پژوهشکده علوم حدیث با بیان اینکه تنها راه انس با قرآن، خواندن این کتاب آسمانی است، گفت: خواندن قران باید دارای اوصاف و ویژگی هایی باشد نه اینکه ثواب آن مورد توجه قرار گیرد.
او در ادامه به آداب و ویژگی های خواندن قرآن از نظر غزالی اشاره کرد و گفت: غزالی در کتاب خود، تدبر، فهمیدن، تخلی از موانع فهم، تخصیص، تاثر، ترقی و تبرّی را از جمله آداب تلاوت قرآن بیان می کند و وقتی ما به روایات مراجعه می کنیم به این تجربه غزالی دست می یابیم.
: